Пазнаёміліся мы 13.04.1980 г. на вяселлі сяброў з розных бакоў, напрыканцы гэтага ж года распісаліся. Я з каталіцкай сям'і, у далёкім дзяцінстве прыступіла да Першай Святой Камуніі, наведвала рэгулярна касцёл толькi ў школьныя гады. Муж - намiнальна праваслаўны, веру не практыкаваў. Так і пражылі амаль 34 гады.
У пілігрымцы Баранавічы - Лагішын
У 90-я гады я зноў вярнулася ў касцёл, але нельга сказаць, што хадзіла рэгулярна. З цягам часу мая прысутнасць у касцёле стала больш частай. Без сакрамэнту шлюбу я не магла прыступаць да споведзі i атрымлiваць Камунію, доўга малілася ў гэтай iнтэнцыi. Калі спрабавала пагаварыць з мужам пра шлюб, то ён і слухаць не хацеў аб гэтым. Ішоў час. Мой муж пачаў мяняць свае адносіны да веры, на вялікія ўрачыстасці быў разам са мною ў касцёле. І вось нечакана для мяне пасля Вялікадня ў 2014 годзе прапанаваў узяць шлюб. Гэта цудоўная падзея адбылася 18 верасня 2014 года ў Пінскай катэдры. З таго часу мы заўсёды разам у касцёле. Зараз на пенсіi, бываем у касцёле кожную раніцу (калі жывём у горадзе), молімся на Ружанцы перад Святой Імшой. Муж дапамагаў у рамонце нашай Катэдры, ды і зараз па магчымасці далучаецца да такіх спраў, бо па прафесіі - будаўнік. Я карэкціравала нашу касцёльную газетку (яе выпуск арганізаваў былы пробашч, айцец Пётр Бялевіч), малітоўнік "Бог Добры", "Агенду" і іншыя выданні. Двойчы мы разам удзельнічалі ў сямейнай аднадзённай пілігрымцы ў Будслаў. Я хадзіла яшчэ i ў iншыя пiлiгрымкі (па 3-4 дні, упершыню далучылася да гэтай справы перад сваiм 60-гадовым юбілеем). У нас дарослая дачка і двое ўнукаў. На жаль, яны далёка ад Касцёла, але старэйшага ўнука хрысцілі ў касцёле.
Як мы даведалicя пра рух END?
Восенню 2017 года пробашчам нашай парафіі стаў кс. Павел Врубель, аднаго разу пасля нядзельнай Святой Імшы ксёндз запрасіў сужонкаў на сустрэчу ў парафіяльны дом, каб пазнаёміць з рухам END. Нас гэта зацікавіла, і з той пары мы не прапусцілі ніводнай сустрэчы. Афiцыйна далучылiся да руху END у 2023 годзе (прынялі Карту 12.06.2023 г.). З 2023 па 2024 гг. неслi служэнне адказнай пары i зараз з упэўненасцю можам сцвярджаць, што суполка - гэта наша вялікая сям'я. Хвала Пану!
Галiна Руткоўская
